maandag 28 januari 2013

Voortgang van het project

Het was even stil van het Vlaskampfront, ik had computerproblemen, maar ze zijn opgelost.
De takken van de vorige blog zijn allemaal uitgekomen, dit is de magnolia, anders van kleur dan buiten, maar minstens zo mooi.
 De kornoelje was de laatste, de forsythia bloeide binnen een week, de kornoelje na 3 weken.


Het Vlaskampproject vordert gestaag, de eerste opnamen voor de documentaire zijn gemaakt.
Het wachten is nu op de stinzenplanten.
Het Fries Landschapsbeheer is bijna klaar met de inventarisatie van de tuinen die 130 tot 150 jaar tuingeschiedenis redelijk hebben overleefd. Sommige eigenaren hebben plannen voor reorganisatie, het is belangrijk, dat ze de geschiedenis kennen opdat ze de tuinen in de sfeer van Gerrit Vlaskamp terug kunnen brengen. Als ze dat leuk vinden tenminste.
De familiekroniek is bijna klaar. Aan het boek bij de tentoonstelling in het Fries Museum wordt gewerkt door diverse deskundigen, al met al loopt alles naar wens.









maandag 7 januari 2013

Vroege lente

Vandaag aandacht voor onze eigen tuin, de kwekerij die gesticht is door Gabe Westra, de grootvader van Ids.
Het is geen kwekerij meer, Ids en zijn broer zagen hoe zwaar het kwekersleven was en in de zestiger jaren van de vorige eeuw was er geen droog brood mee te verdienen, dus ze kozen beide een ander vak. Maar de grond ligt er nog, dus we hebben een grote tuin.
Vandaag heb ik de Kerstspullen opgeruimd en daarna volgt altijd het zelfde ritueel.
Ik ga met een snoeimes de tuin in en knip allerlei takken, zo kunnen meteen de takken gesnoeid worden, die vreemd groeien. Die takken zet ik in grote vazen in de kamer en over een maand verschijnen overal groene blaadjes en de forsythia's en sierappels gaan bloeien.
 Zo is het in februari al lente. Toen ik vandaag de rommel opruimde vielen me de prachtige kleuren van de takken op.



.

zaterdag 5 januari 2013

Coopersburg

Een paar dagen gelden was ik in Akkrum, het was mooi weer, een goede gelegenheid om foto's te maken van Coopersburg, ontworpen door Gabe Westra, de opvolger van Gerrit Vlaskamp. Gabes moeder was Jitske Vlaskamp, een zuster van Gerrit.

Hij kreeg de opdracht van Folkert Harmens Kuipers, die geboren is in Akkrum. Kuipers is geëmigreerd naar Amerika en daar schatrijk geworden, hij noemt zich Frank Cooper. Een van de hoogtepunten in zijn carrière is een enorme wereldbazaar, die hij in New York met een compagnon laat bouwen.


Folkert mag schatrijk geworden zijn, hij trekt zich het lot van andermans ellende nog wel aan. Als hij bij zijn bejaarde vader in Akkrum logeert, ziet hij een oude blinde vrouw lopen, die geen enkele steun ontvangt. In het boekje ‘A krom, slordig reuzenwerk?’ van Willem Winters lees ik dat Kuipers toen zei: ‘Det kin sa net, det scil oars, sokke earme minsken moatte holpen wurde’. ‘Dat kan zo niet, dat moet anders, zulke arme mensen moeten worden geholpen’. Kuipers houdt woord, in 1900 legt zijn vader de eerste steen voor Coopersburg, een wooncomplex voor arme, oude mensen en Gabe mag de tuin aanleggen. Het is nog een prachtig monument, dat goed onderhouden wordt.De tekening van de tuin is niet bewaard gebleven, maar hij staat wel op een koektrommeltje.

dinsdag 1 januari 2013

Ik wens u allen een gelukkig en bovenal gezond 2013

Het wordt een spannend Vlaskampjaar in aanloop naar de Vlaskampexpositie in het Fries Museum in 2014 met een documentaire en een boek.

Op bovenstaande foto het Wilhelminapark in Sneek, aangelegd in 1898. De voogden van het Old burger Weeshuis wilden met het park een 'plezierig plekje voor iedereen scheppen'. Bij het honderdjarig bestaan in 1998 hebben Alice Booij en Douwe de Groot een fraai en zeer lezenswaardig boekje gemaakt over het park, misschien nog antiquarisch te krijgen.

Het ontwerp van het park is van Gerrit, maar de uitvoering liet hij over aan zijn opvolger Gabe Westra, de grootvader van mijn man. Gerrit was niet getrouwd, zijn zuster Jitske was getrouwd met Wybe Westra uit Hurdegaryp. Hun zoon Gabe werd de opvolger van Gerrit. Hij stichtte in 1896 de kwekerij, waar wij nu nog wonen. Gabes naam staat bij de bestelling in de boeken van Bosgra.